ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ
വക്കിലൂടെ
കടന്നു പോകുമ്പോള്‍
ആരാണറിയുന്നത്
മരണത്തിന്‍റെ
അഗാധത
അരികിലുണ്ടെന്ന്...
ഓരോപുഞ്ചിരിയും
ഓരോ വിസ്മയങ്ങളാകുന്നു;
ചിലപ്പോഴെല്ലാം
തിരികെ കയറുവാന്‍
കഴിയാത്തത്ര
മഹാ ഗര്‍ത്തങ്ങളും...
തിരിച്ചറിവിന്‍റെ
ഏതൊ നിമിഷത്തില്‍ ,
മരണത്തിന്‍റെ
കറുത്ത താഴ്ച്ചക്കരികിലൂടെ
കൈവീശി
നടന്നതോര്‍ത്ത്
നാം നടുങ്ങിപോകുന്നു...
(അപ്പോള്‍
സ്നേഹമേല്‍പ്പിച്ച
മുറിവുകളില്‍ നിന്ന്
ഊറിവരുന്ന രക്തത്തിന്
കണ്ണുനീരിന്‍റെ
നിറമായിരിക്കും)
No comments:
Post a Comment